Writing is a socially acceptable form of schizophrenia...!

Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

No strings attached!


Έλα τώρα... Σταμάτα να το αρνείσαι και παραδέξου το. Το καλοκαίρι, το ούζο και το sex, θέλουν ποικιλία...


Τις προάλλες κοιτούσα τα μαγιό μου και με χαρά ανακάλυψα, πως πλέον μπορώ να φοράω όλα εκείνα τα brazilian που εσύ μισούσες. Δεν ξέρω τι κόλλημα είχες φάει και ήθελες να είμαι η μοναδική στην παραλία που κυκλοφορεί με βράκα μαγιό, αλλά πλέον δε με νοιάζει γιατί κυκλοφορώ όπως θέλω εγώ και δεν έχω να δώσω λόγο σε κανέναν.


Και ναι, καλά τα Κουφονήσια δε λέω και η πανσέληνος στη Φολέγανδρο επίσης, αλλά τι να κάνουμε που θέλω τη Μύκονό μου και το ξημέρωμα στο Cavo, να χορεύω στους ρυθμούς της μουσικής που ΕΓΩ λατρεύω. Και το ξέρω πως κάποια πράγματα είναι για συγκεκριμένες ηλικίες αλλά πως να το κάνουμε... Εγώ θέλω να ζω μερικές στιγμές όπως ακριβώς τις ζούσα δέκα χρόνια πριν. Και δεν είναι παλιμπαιδισμός. Είναι ο δικός μου τρόπος ζωής που μπορώ να τον έχω και πάλι.


Θα πίνω, θα καπνίζω και θα βγαίνω όσο θέλω. Δε χρειάζεται να συμβιβάζομαι ούτε για το μπαρ που θα επιλέξω, ούτε να σκέφτομαι αν θα πιω μερικά σφηνάκια παραπάνω και τσαντιστείς που θα την ακούσω, ούτε θα πηγαίνω με το ζόρι σπίτι επειδή εσύ βαρέθηκες και θέλεις να κοιμηθείς. Γιατί πολύ απλά χορεύω στους δικούς μου ρυθμούς χωρίς να πιέζω κανέναν να τους ακολουθήσει ή να τους αλλάζω για χατίρι κάποιου άλλου.


Επίσης, δε χρειάζεται να κάνω πολύωρο meeting για να αποφασίσω που θα πάω διακοπές. Πετάω τα ρούχα στη βαλίτσα και πάω όπου με πάει. Ούτε χρειάζεται να κάνω παρέα μόνο με ζευγάρια και sex με ένα άτομο. Γιατί όπως και να το κάνεις, αν πας για ούζο στη παραλία και σου φέρουν μια πιατέλα με πατάτες τηγανητές, δε θα ξενερώσεις; Ή αν ανοίξεις τη ντουλάπα σου και βρεις μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια δε θα φρικάρεις; Α να, γεια σου! Είπαμε, το καλοκαίρι, το ούζο και το sex θέλουν ποικιλία.


Γιατί λοιπόν να μην εκμεταλλευτείες την υπερπροσφορά της εποχής και να μην εμπλουτίσεις τις εμπειρίες και τις γνώσεις σου στον σεξουαλικό τομέα; Αν έτρωγες κάθε μέρα κρέας, δε θα ζητούσες και λίγο ψαράκι; Φάτο λοιπόν τώρα που μπορείς και είναι και σε αφθονία. Άσε που δεν έχεις και κανέναν να σε περιμένει σπίτι με το ρολόι στο χέρι για να σε ρωτήσει που ήσουν και τι έκανες μέχρι τέτοια ώρα.


Και για να εξηγούμαστε. Δε δηλώνω αμετανόητη single ούτε έχω σκοπό να μείνω μόνη μέχρι τα βαθιά γεράματα, παρέα με πέντε γάτες και δυο σκυλιά. Απλά όσο είμαι μόνη μου θα το απολαύσω. Ίσως του χρόνου να παίζω στην αντίπαλη ομάδα. Από εκεί και πέρα εξαρτάται κι από σένα αν μπορείς να γίνεις αυτή η μία αγάπη για το καλοκαίρι...