Writing is a socially acceptable form of schizophrenia...!

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Και πάλι βρήκα το λάθος άνθρωπο για να αγαπήσω...

Όταν ο Φοίβος έγραφε αυτό το άσμα, εκτός από τις τεράστιες πωλήσεις που είχε στο μυαλό του, κάποιο λάθος έρωτα θα σκεφτόταν, δε μπορει... Γιατί πες μου ότι δε σου έχει συμβεί κι εσένα να ερωτευτείς τον λάθος άνθρωπο; Τι μόνο σε μένα και στο Φοίβο συμβαίνει;


Λένε πως οι μεγαλύτεροι έρωτες σε αυτή τη ζωή είναι οι ανεκπλήρωτοι. Εγώ λέω ότι ο έρωτας είναι τυφλός και σε συνδυασμό με τον πληγωμένο εγωισμό και την άρνηση (για να μην πω απόρριψη) που εισπράτεις, μπορούν να σε κάνουν να κολλήσεις με το λάθος άτομο περισσότερο απ' ό,τι κολλάει η logo στιγμής τα δάχτυλά σου. Κι αρχίζεις να τρέχεις...


Η αλήθεια είναι πως με τα λάθος άτομα κολλάς από την πρώτη στιγμή. Κι ενώ ξέρεις πως δεν είναι ο ιδανικός/ιδανική για σένα, εσύ επιμένεις να ελπίζεις πως κάτι θα γίνει και θα αλλάξουν όλα. Και μπορεί να μην ήταν τίποτα περισσότερο από ένα φλερτ, μια εβδομάδα παθιασμένου sex ή και μια σχέση που δεν περπάτησε γιατί δεν είχατε τίποτα κοινό και δε συμβαδίζαν τα θέλω σας, εσύ επιμένεις να παραμένεις στο ίδιο σημείο και να σκέφτεσαι γιατί δεν είστε μαζί.


Άτιμο πράγμα η καρδιά. Σε κάνει να κολλάς και να επιμένεις. Κι ενώ γνωρίζεις από την αρχή ότι το πράγμα κάπου σκαλώνει και δεν πάει, εσύ ερωτεύεσαι και διαγράφεις τα πάντα. Τι κι αν η διαίσθησή σου φωνάζει ότι κάνεις λάθος... Τι κι αν η λογική σου δε συμφωνεί και οι φίλοι σου λένε την αλήθεια κατάμουτρα... Τι κι αν εσύ βλέπεις με τα μάτια σου πως ο άλλος είναι αλλού... Ό,τι και να γίνει, ό,τι και να σου πουν, αν η καρδιά σου διαλέξει, τότε είσαι καταδικασμένος να κολλήσεις. 


Ψέμματα δε θα σου πω. Φταίει και η ανασφάλεια. Μα γιατί δε με θέλει αφού μου είπε ότι του/της άρεσα; Ποιος ο λόγος να κοιμηθεί μαζί μου αν δε με ποθεί; Κάτι λάθος κάνω και δεν μπορώ να τον έχω. Κι εκεί που αποφασίζεις να το παίξεις ντίβα/σκληρός άντρας, να το κομπλιμέντο, να η γεμάτη υποννοούμενα ματιά και ξαναλυγίζεις. Και φτου κι από την αρχή. 


Κι από την άλλη τι νόημα έχει να αποκτήσεις κάτι που δεν έχει κανένα βαθμό δυσκολίας; Αφού τη θες την ίντριγκα και τη βρίσκεις να λειτουργείς βάσει σχεδίου, τι να πούμε; Θες να τον/την κάνεις να ενδώσει στη γοητεία σου no matter what. Κι όσο δεν το καταφέρνεις, τόσο παραμένεις κολλημένος/η. Αν όμως τα καταφέρεις κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συνεχίσεις να τον/την θέλεις. Κλασική περίπτωση βλάβης. 


Όσο όμως κι αν αγαπώ τα κολλήματα -ένα μόνιμο κόλλημα είναι όλη μου η ζωή- πρέπει να παραδεχτώ ότι όλα έχουν ένα όριο. Ο χρόνος περνάει γρήγορα και λιγοστεύει όλο και περισσότερο αυτός που έχουμε για χάσιμο. Κι όσο παραμένεις κολλημένος/η, τόσο περνάνε οι ευκαιρίες μπροστά από τα μάτια σου κι εσύ ούτε που το καταλαβαίνεις και είναι πολύ πιθανό, με τον τρόπο αυτό, να αφήσεις τον έρωτα της ζωής σου να στον φάει κάποια/ος άλλη/ος. Και είμαι σίγουρη πως δεν το θέλεις αυτό... Το θέλεις;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου